Kjo traditë “e ëmbël”, nuk ka qenë e njohur për publikun deri në mesin e viteve 1980, në momentin kur u zbulua edhe sekreti.

Ushqimi është i ndaluar brenda dhomës së Senatit.

Megjithatë, i paaftë për t’i rezistuar kërkesave të Senatit , senatori Xhorxh Murphy, i cili ishte pjesë e senatit në vitet 1960, filloi të mbushë tavolinën e tij me karamele.

Kolegët e tij shpesh e kapnin atë duke hedhur një meze të lehtë nga sirtari i tij, kështu që ai filloi të ndante karamele në këmbim të heshtjes së tyre.

Senatorët të cilët fshehurazi ndanë ëmbëlsirat filluan të thërrasin vendin e Murphy-së “tavolinën e karamele”.

Menjëherë pas kësaj, fjala u përhap në Capitol Hill, dhe të gjithë ishin të etur për  idenë e fshehjes së ëmbëlsirave në dhomën e Senatit.

Pasi përfundoi periudha 6 vjeçare e Murphy si senator , dhe ai u largua nga Senati, senatorë të tjerë republikanë bartën zakonin dhe vazhduan të mbushnin një tavolinë me karamele.

Kështu kjo u kthye në traditë.

Detyra e mbajtjes së kësaj tradite u kalua nga senatori në senator, me Paul Fannin, Harrison Schmitt, Roger Jepsen dhe Steve Symms, të gjithë senatorët që kishin pozicionin Murphy-së në senat.

Kjo traditë u zbulua publikisht në vitin 1985 kur senatori Slade Gorton njoftoi presidencën mbi tavolinën e karamele, dhe në një njoftim për shtyp,  Gorton zbuloi gjithçka rreth traditës, duke shpjeguar se si filloi dhe renditi paraardhësit e tij.

Tavolina e karamele nuk është e lidhur me një vend të veçantë në dhomën e Senatit, por me anëtarin individual të zgjedhur për ta kryesuar atë. Prandaj, vendi që senatori i zgjedhur ulet bëhet tavolina e ardhshme karamele.

Së fundi tavolinën e karamele e ka zënë Senatori Patrick J. Toomey nga Pensilvania.

Duke pasur parasysh pozicionin e saj të aksesueshem,  vend i caktuar është zgjedhur shumë herë për të qenë tavolina karamele, siç ka qenë çdo vit që nga viti 1981.

Ndërsa kujtojmë se kjo është vetëm një pjesë e vogël e trashëgimisë që George Murphy la pas largimit të tij nga senati, që në vitin 1971.