Janë gravura të gjysmës së dytë të shekullit XIX, ku pasqyrohet provinca e Shqipërisë, në perëndim të vargmaleve të Pindit.

E banuar kryesisht nga shqiptarët, të cilët sipas autorëve të huaj konsideroheshin një racë malësorësh të guximshëm dhe luftarakë. Është viti 1860, kur qyteti kryesor i pjesës jugore të Shqipërisë (Epiri i lashtë) është Janina. Atje përfshihej Pashallëku i Janinës, Beratit, Prevezë, Tırhala dhe Kesriye. Gravurat janë të autorëve të ndryshëm si Edward Francis Burney, William Brockedon.